Whisky wordt gemaakt via de distillatie van gegiste granen. Reeds duizenden jaren voor Christus werden de eerste tekenen van dit proces gevonden in de archeologische opgravingen van Babylon en Mesopotamië. In het begin enkel een distillaat voor het creëren van parfums en aroma’s met bloemen. Door verspreiding over de oude beschavingen werden talrijke aanpassingen en verbeteringen toegepast. Via de arabieren kwam het proces richting Europese christelijke kloosters.
Volgens sommige historici vertaalden de Romeinen de bezetting van Britannië ‘uisge beatha‘, het Gaelic woord voor whisky, met het Latijnse ‘aqua vitae‘, dat ‘water des levens’ betekent. In andere talen wordt dezelfde beeldende uitdrukking gebruikt, bijvoorbeeld het Franse ‘eau-de-vie‘ en het Deense ‘akavit‘. Al deze termen duiden op door middel van distillatie geconcentreerde alcohol.
Hier zullen we vaak meeslepende en onmiskenbaar romantische ontwikkelingsgeschiedenis van de whiskyindustrie volgen: hoe zij uitgroeide van een steunpilaar in het leven van de keuterboer tot de reusachtige, internationale industrie die zij nu zijn.
